Częścią jadalną skorzonery są korzenie

Skorzonera- uprawa i charakterystyka bardzo zdrowego warzywa

Skorzonera to warzywo obecnie zapomniane. Bardzo rzadko spotyka się ją w polskiej kuchni. Jednak może ona poszczycić się bogatą historią w naszym kraju, ponieważ na polskich stołach gościła już w średniowieczu. Inna jej nazwa to wężymord- dawniej stosowana jako antidotum na jak żmii. W smaku przypomina szparagi i jest bardzo zdrowa. W tym wpisie chcemy Państwu dostarczyć wszystkich ważnych informacji na temat tej rośliny, a w szczególności te dotyczące uprawy. Mamy nadzieję, że na stałe zagości ona w waszych ogródkach warzywnych i na stołach.

Skorzonera( wężymord)- charakterystyka

Jest rośliną warzywną z rodziny astrowatych. Pochodzi z Europy oraz Azji. Jej jadalną częścią jest korzeń. Dorasta on do 30 cm długości. Kształtem przypomina korzeń chrzanu, jednak diametralnie różni się od niego kolorem- jest z wierzchu praktycznie czarny. Jednak po obraniu naszym oczom ukaże się biały miąższ. Jest on pozbawiony włókien. Liście skorzonery są długie i wąskie.  Jest traktowana jako roślina dwuletnia. Zbiór korzeni przeprowadza się od listopada do momentu kwitnienia w drugim roku. Wężymord wytwarza długie pędy kwiatostanowe. Ich wysokość może przekraczać 1 m. Kwiaty mają kolor żółty. Warto nie wykopywać wszystkich korzeni i kilka pozostawić w ziemi- gdy skorzonera zakwitnie będziemy mieli piękną roślinę ozdobną.

skorzonera to bardzo zdrowe warzywo, o pięknych żółtych kwiatach

Skorzonera( wężymord)- uprawa

Skorzonerę uprawia się z nasion. Wysiewamy je na początku kwietnia. Gdy zostałaby wysiana wcześniej wiosenne częste przymrozki oraz chłody mogłyby doprowadzić do wybicia pędów kwiatostanowych w pierwszym roku- popsułoby to jakość oraz ilość plonu. Nasiona skorzonery mają bardzo krótką zdolność kiełkowania. Nie magazynujmy więc nasion tylko kupujmy co roku świeże. Skorzonerę siejemy w rzędach odległych od siebie co 40 cm. Potrzebuje ona dość dużo czasu na kiełkowanie- nawet 3 tygodnie. Po wzejściu należy ją przerwać. Pozostawiamy jedną roślinę co 3-4 cm. W warzywnikach ekologicznych skorzonerę nawozi się najczęściej obornikiem. Jednak może ona być siana dopiero w drugim roku po jego przekopaniu. W ogrodach nieekologicznych stosuje się nawozy mineralne z przewagą potasu. W okresie niedoboru opadów skorzonerę należy podlewać. Pamiętajmy, że ma ona bardzo długie korzenie, dlatego podlewajmy ją obficiej, ale rzadziej, wtedy woda będzie miała szansę wniknąć głęboko w glebę. Wężymord można zbierać na końcu października. Jego korzenie są bardzo delikatne, dlatego najpierw z jednej strony rządka należy wykopać rowek głęboki na 30 cm, a następnie z drugiej strony rządka przepychać korzenie szpadlem do rowka. Skorzonerę po wykopaniu przechowujemy podobnie jak marchew. Układamy w skrzynkach, przesypujemy piaskiem i umieszczamy w chłodnym pomieszczeniu.

Zastosowanie

Dawniej skorzonera była wykorzystywana jako antidotum na jad żmii- stąd jej inna nazwa wężymord. Obecnie wykorzystuje się ją w kuchni jako jadalne warzywo. Skorzonerę można podawać z różnymi sosami, dusić z warzywami, przygotowywać z niej farsz do naleśników oraz dodawać do śledzia. Świetnie smakuje także smażona na patelni ze skwarkami. Jest ona bardzo zdrowa. Zawiera witaminę E oraz witaminy z grupy B, a także bogactwo składników mineralnych. Skorzonera zawiera dużo błonnika( w szczególności inuliny). Gdy włączymy ją do diety wzmocni się nasz układ odpornościowy. Reguluje ona także poziom cukru i cholesterolu we krwi.